• Նորություններ
• Հղումներ
• Կայքի Քարտեզ
• Գործընկերներ

ՕՇԱԿԱՆ: Օշականի դամբարանադաշտում հատկապես հիշարժան է N 25 դամբարանը: Այն ունի խոշոր  դամբանախուց (երկարությունը`  3,1  մ,  լայնությունը`  1,9  մ,  խորությունը`  1,45  մ):   Պատերը  շարված  են  խոշոր  տուֆե  քարերով  և  ծածկված են երեք  տուֆե  սալերով:  Այս  դամբանախցում  հայտնաբերվեցին  շարքերով  իրար  կողքի  նստած,  դեմքերը  դեպի  հարավարևելք  դարձրած  27  կմախք:  Դրանք  բոլորն  էլ  հավասար  հասարակական  դիրք  զբաղեցնող  տղամարդիկ  են  (ըստ  երևույթին  մարտում  ընկած  մարտիկներ),  որոնցից  յուրաքանչյուրի  մոտ  կար  ուղեկցող նյութ  և  մեկ  խոշոր,  նախօրոք կոտրված կավե  սարկոֆագի  բեկոր:  Չնայած  այս  դամբարանը  չունի  որմնախորշեր  և  տարբերվում  է  Ալթըն  Թեփեի  և  Երևանի  դամբանախցերից,  այնուամենայնիվ նրա  չափերը,  պատերի  շարվածքի  ձևը  հնարավորություն է տալիս`  դասելու  այն  նման  դամբարանների պարզունակ  տիպին:

Դամբարանում  հայտնաբերվել է բարձրորակ  ուրարտական  խեցեղեն (միականթ  և անկանթ սափորներ,  երկկանթանի  գավաթներ  և  կճուճներ,  թեյնիկաձև  անոթներ,  բազմաթիվ  քրեղաններ  և  թասեր),  որոնք  թվագրվում  են  Ք.ա.  VIII դ.:  Գտնվել  են  նաև  երկաթե  դանակներ  ու  նետասլաքներ,  բազմաթիվ  զարդերª  բրոնզե  ու  արծաթե  ապարանջաններ,  բրոնզե  ճարմանդներ,  ագաթից,  սարդիոնից  ու  շաղախից  պատրաստված տարբեր  ձևերի  ուլունքներ, քարե  ու  բրոնզե  կնիքներ: Հատկապես  նշանակալի  են  այստեղ  գտնված  սկյութական  նետասլաքները,  որոնք  իրենց  ձևերով  նման  են  Կարմիր  Բլուրի  նետասլաքներին:

Դամբարանում  հայտնաբերված  նյութերից  ուշագրավ  են  մի  քանի  տափակ,  մուգ  գույնի  սաթից  պատրաստված  ուլունքները:  Սաթի  այս  յուրահատուկ  գույնը և փխրունությունը  վկայում  է,  որ  այդ  ուլունքները  պատրաստվել  են  ոչ  թե  ներմուծված,  այլ  այսպես  կոչված  արևելյան  սաթից,  որը  հանդիպում  է  նաև  Հայաստանում:

Գրականություն: Есаян, Калантарян 1988

Աղբյուրը՝

Ուրարտուի հնագիտություն  (Ամրոց-բնակավայրեր և դամբարանային համալիրներ) Երևան: Երևանի համալս. հրատ. 2008 , 161  էջ